രോഗമെന്നാൽ – ഗൃഹവൈദ്യസങ്കല്പത്തിലെ ആളുകൾ വിചാരിച്ചത് ആദ്യം അത് പുറത്തേക്ക് പ്രകടമാകുന്നത് ജ്വരമായാണ് എന്നാണ്. ഏതു രോഗം ആവിർഭവിക്കുമ്പോഴും ശരീരത്തിന്റെ പചനപ്രക്രിയയിൽ ഒരു പരിണാമം സംഭവിക്കും. ഇതാണ് അവർക്ക് അറിയാവുന്ന അടിസ്ഥാനതത്ത്വം – അവർക്ക് നേരിട്ട് അറിയുന്നത് എന്നുപറയാവുന്നത്. ഏതു വീട്ടിൽ അസ്വസ്ഥത തുടങ്ങുമ്പോഴും അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ഒരു മുരളൽ ഉണ്ടാകും. കുടുംബസ്വസ്ഥതയുടെ മാനബിന്ദു അടുക്കളയാണ്. സമർത്ഥനായവൻ ഇതിൽ നിന്നുതിരിയുന്നവരുടെ ലാഘവം, അവർക്ക് അവശ്യം വേണ്ടുന്ന വസ്തുക്കൾ, അവിടെ വേണ്ട സഹായം ഇതു പ്രാഥമികമാണെന്നു കരുതണമെന്നാണ് പണ്ടുള്ളവർ പറയുക, കാരണം കുടുംബത്തിലെ മുഴുവൻ അംഗങ്ങളെയും നിലനിർത്തുന്നത് ഈ അടുക്കളയാണ് – അവിടെ ജ്വലിക്കുന്ന ഒരഗ്നിയാണ്. ആ അഗ്നി പാകം ചെയ്യുന്ന പാകപ്രക്രിയയിലാണ് കുടുംബാരോഗ്യം നിലകൊള്ളുന്നത്. ഇതാണ് അവരുടെ തത്ത്വചിന്തയുടെ അടിസ്ഥാനം. വ്യക്തിയുടെ അടുക്കളയിലാണ് ആദ്യം പ്രശ്നമുണ്ടാകുന്നത്. തീ കെട്ടുപോയോ? തീ അധികമായി കത്തിയോ? തീ കെട്ടാൽ പാചകം നടക്കില്ല. തീ കുറഞ്ഞാൽ സമയത്ത് നടക്കില്ല. തീ കൂടിപ്പോയാൽ പാത്രം വരെ കരിയും. ഇത് നാമൊക്കെ നമ്മുടെ വീട്ടിലും കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും. പാകപ്രക്രിയയിൽ ജഠരാഗ്നി കൂടിയാൽ എന്തെല്ലാം വൈകല്യങ്ങളുണ്ടാവും? ജഠരാഗ്നി കുറഞ്ഞാൽ – അഗ്നിമാന്ദ്യം വന്നാൽ – എന്തെല്ലാം വൈകല്യങ്ങളുണ്ടാവും? ഇതൊക്കെയാണ് അവർ പണ്ടു ചിന്തിച്ചത്. ഇതിനൊക്കെ സാംഗത്യമുണ്ടാകുമോ എന്നു ചിന്തിച്ചു നോക്കേണ്ടതാണ്.
പാകപ്രക്രിയയുടെ പലഘട്ടങ്ങളടങ്ങുന്ന ചയാപചയം (Human metabolism) ആണ് ആരോഗ്യത്തിൽ ആദ്യം പരിഗണിക്കേണ്ടതെന്ന് വീട്ടിലിരിക്കുന്നവർ സങ്കല്പിച്ചു. അവരിതെല്ലാം താരതമ്യപ്പെടുത്തിയത് വീട്ടിലെ അടുക്കളയോടാണ്. അവർ വളരുന്നത് അടുക്കളയ്ക്കകത്താണ്. അവർക്ക് മറ്റു ശരീരശാസ്ത്രമൊന്നുമറിയില്ലെങ്കിലും വീട് അറിയാം. അവർ രണ്ടു സ്ഥലങ്ങളെയാണ് ആരോഗ്യത്തോടു ബന്ധപ്പെടുത്തിയത്. ഒന്ന് : അടുക്കള, രണ്ട് : വിസർജ്ജന കേന്ദ്രം. പഴയ ആളുകൾ ഏറ്റവും ശുദ്ധമാക്കി വെയ്ക്കാനിഷ്ടപ്പെട്ടത് ഈ രണ്ടു കേന്ദ്രങ്ങളെയാണ്. ബാക്കിയുള്ളിടത്ത് എന്തുകിടന്നാലും അത്രയധികമൊന്നുമവർ ചിന്തിക്കാറില്ല. പഴയ വീടുകളിലൊക്കെ ചെന്നാൽ കാണാം ഈ രണ്ടു കേന്ദ്രങ്ങൾ സ്ത്രീകളോടുബന്ധപ്പെട്ടവ – ഏറ്റവും പരിശുദ്ധമാക്കി വെയ്ക്കുന്നവയുമായിരിക്കും. വ്യക്തിയുടെ ഇതു കഴിഞ്ഞാൽ അവർ സൂക്ഷിച്ചത് അകത്തേയ്ക്കു വരുന്നവയെയാണ്. പച്ചക്കറികൾ, പഴങ്ങൾ, പാൽ, വെള്ളം ഇവയൊക്കെ അകത്തേയ്ക്കു വരുന്നവയാണ്. ആ കവാടങ്ങൾ ശുദ്ധമായിരിക്കണം. പുറത്തേയ്ക്കു പോകുന്ന കവാടങ്ങളെന്നപോലെ വസ്തുക്കളെ ആഗിരണം ചെയ്യുന്ന ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ. ഓരോ അമ്മയും നോക്കിയിരുന്നു – മകളെവിടെയാ നോക്കിനില്ക്കുന്നത്, മകനെങ്ങോട്ടാ തിരിഞ്ഞത്? ആരോടാണ് വർത്തമാനം പറയുന്നത് ? വർത്തമാനം പറയുമ്പോൾ ആ നില്ക്കുന്ന ആൾ എന്തെല്ലാം പറഞ്ഞ് അവൾ കേൾക്കും. അവളുടെ ചെവിയിലേയ്ക്ക് എന്തെല്ലാം വരും? അവനെന്തെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ടു നില്ക്കുന്നു. അപ്പോൾ കേൾക്കുന്ന ശബ്ദം? കാണുന്ന കാഴ്ചകൾ? ആരാണ് അവനെ ഇപ്പോൾ തൊട്ടുകൊണ്ടു നില്ക്കുന്നത്? ആ സ്പർശനം എങ്ങനെയാണ്? ആരുടെ മടിയിലാണ് എന്റെ കുഞ്ഞ് കയറിയിരിക്കുന്നത്? ഇതൊക്കെ അടുക്കളയിൽ നിന്നുകൊണ്ടു തന്നെ ഒരമ്മ നോക്കുമായിരുന്നു. ആരോഗ്യത്തിൽ ഇതൊക്കെ വളരെ പ്രധാന കാര്യങ്ങളായി അവർ കണ്ടു. ഒരു വാക്കു മതിയാവും എന്റെ കുഞ്ഞിനെ നശിപ്പിക്കാനും തദ്വാരാ എന്റെ കുടുംബത്തെ നശിപ്പിക്കാനും. അത് അതിന്റെ ചയാപചയ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ വരെ ബാധിക്കും. ചയാപചയത്തിൽ ഒരു മാറ്റമുണ്ടായാൽ അഗ്നിയുടെ നിലയ്ക്ക് മാറ്റം വരും. അതിനെയാണ് അവർ ജ്വരം എന്നു വിളിച്ചത്. പച്ചയ്ക്ക് പറഞ്ഞാൽ പനി.
ഏതുരീതിയിലുള്ളതുമാകട്ടെ, പനി എന്നു പറഞ്ഞാൽ മൊത്തം രോഗമെന്ന് അവർ അതുകൊണ്ട് അർത്ഥമായി കല്പിച്ചു. വ്യാധി എന്നതിന് പര്യായമായിത്തന്നെ അവർ പനിയെ കണ്ടു. അതുകൊണ്ട് അവരുടെ ചികിത്സാശാസ്ത്രത്തിൽ ഏറ്റവും പ്രാധാന്യം കൊടുത്തത് പനിക്കാണ്. ബാഹ്യമായ ഒരു താപനിലയെ നിലനിർത്തിയാൽ പോരാ. ഓരോ അവയവത്തിലും ഓരോ കോശത്തിലും ഈ താപനിലയുണ്ടാകും. തെർമോമീറ്ററിന്റെ അളവുമാറിയാൽ പോരാ. ആ പനിക്കു കാരണമായ തെല്ലാം – ദഹനക്കുറവാണെങ്കിൽ അത് മാറണം. ഒരു വ്രണം വന്നു പഴുത്തിട്ടാണെങ്കിൽ അതുമാറണം. ഒരു വ്രണമുണ്ടായി അതു പഴുത്താൽ താപനില കൂടും. ഒരാഹാരം പചിക്കാതിരുന്നാൽ താപനില കൂടും. ഇതിനെയൊക്കെ ചേർത്താണ് അവർ ജ്വരം എന്നുപറഞ്ഞത്. ഗൃഹവൈദ്യം ഏറ്റവും അധികം കൈകാര്യം ചെയ്തത് ജ്വരത്തെയാണ്. അതുകൊണ്ട് ജ്വരത്തിനുള്ള മരുന്നുകളാണ് ആദ്യം പരിഗണിക്കുന്നത്.
ചൂട് ശരീരത്തിനു കണ്ടാൽ അവരുപയോഗിച്ച ഔഷധങ്ങളെല്ലാം നമുക്ക് ആദ്യമൊന്നു ചിന്തിക്കാം. ഏറ്റവും എളുപ്പത്തിൽ അവർ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയവ ഏതൊക്കെയാണെന്നു നോക്കാം.
1] 60 ഗ്രാം തുളസിയില രണ്ടുനാഴി വെള്ളത്തിൽ വെന്ത് ഒരു നാഴിയാക്കി പാലും പഞ്ചസാരയും ചേർത്ത് ഒരു ചായ കൊടുത്താൽ പനി മാറുമെന്നവർ കണ്ടു. ഇപ്പോൾ 40 വയസ്സിനു മുകളിൽ പ്രായമുള്ളവരുടെ ഓർമ്മകളിൽ ജീരകവെള്ളത്തിലും തുളസിവെള്ളത്തിലും പാലൊഴിച്ചു കുടിച്ച് ഓർമ്മ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടാവും. നല്ല രുചിയുള്ള ചായയാണ്. ഉണ്ടാക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടില്ലതാനും. പല വീടുകളിലും ഈ ചായ സ്ഥിരവുമായിരുന്നു. അന്നന്നു കറന്നു കിട്ടുന്ന പാലാണെങ്കിൽ ഉത്തമമാണ്. ഇന്നത്തെപ്പോലെ പ്ലാസ്റ്റിക്ക് പായ്ക്കറ്റുകളിലാക്കി ഫ്രീസറിൽ വെച്ച പാലുപയോഗിച്ചാൽ പറ്റില്ല. പകരം അന്നന്നു കറന്നു കിട്ടുന്ന പാലുവേണം ഉപയോഗിക്കാൻ.
ആ ചായയിൽ പഞ്ചസാര ചേർക്കാം,അല്പം ഏലത്തരി (ഏലയ്ക്കായുടെ അരി) ചേർത്താൽ ജ്വരം വേഗം മാറും.
60 ഗ്രാം തുളസിയില രണ്ടുനാഴി വെള്ളത്തിൽ വെന്ത് ഒരു നാഴിയാക്കി പാലും പഞ്ചസാരയും ചേർത്ത് ഒരു ചായ കൊടുത്താൽ പനി മാറും.
2] നല്ല പൂവാംകുറുന്തില സമൂലം പറിച്ചെടുത്ത് താഴെ പറയും വിധം കൊടുക്കുക. സകല ജ്വരങ്ങളും കളയുമെന്നുമാത്രമല്ല ശരീരത്തിൽ എവിടെയെങ്കിലും ഒരു വിദ്രധിയുടെ സാദ്ധ്യതയുള്ള പനിയാണെങ്കിൽ അതിനേറ്റവും പറ്റിയ ഔഷധം പൂവാംകുറുന്തിലയാണ്. (വിദ്രധി, ഗ്രന്ഥി, അർബുദം ഇവയൊക്കെ പടിപടിയായി വളർന്നു പോകുന്നവയാണ്. വിദ്രധി = മുഴ, ഗ്രന്ഥി = വിദ്രധിയിൽ നിന്നു കുറച്ചുകൂടി വ്യത്യസ്തമായ മുഴ, ആ ഗ്രന്ഥികൾ വികസിക്കുമ്പോഴാണ് അർബുദമായി തീരുന്നത്.) അങ്ങനെയുള്ള ഗ്രന്ഥിയുടെ തുടക്കം വരുമ്പോൾ പനിവരും. മറ്റു പനികളെല്ലാം ഈ പനിയുടെ മരുന്നുകൊണ്ടുമാറും. കാരണം ഇത് ഏറ്റവും ക്ലിഷ്ടമായ പനിയാണ്. ഒരു പനി വരുമ്പോൾ പനിയെ നമ്മൾ അത്ര കാര്യമാക്കില്ല. പനി കുറയാനുള്ള (subside ചെയ്യാനുള്ള) മരുന്നു കഴിക്കും. അതു നമ്മളെ അറിയിക്കുകയാണു ചെയ്യുന്നത്. “നിന്റെ ശരീരത്തിൽ ഒരു മുഴയുണ്ട്. അത് അപകടകരമായ സ്ഥാനത്താണ്. നീ നിന്റെ ഭക്ഷണമൊക്കെ ശ്രദ്ധിക്കണം. ആ മുഴയവിടെയിരിക്കുമ്പോൾ വേണ്ടാത്താതൊക്കെ നീ ഇങ്ങോട്ടു വിടുന്നു. ഇതു കഴിച്ചതുകൊണ്ടാണ്.” പഴയ അമ്മമാർക്കാണെങ്കിൽ ഇതറിയാം. “താൻ കൊടുത്ത ആഹാരം ഇന്നതാണ്. ഇതു കഴിച്ചിട്ടാണ് കുഞ്ഞിനു പനിച്ചത്. ഞാൻ ഇന്നുകൊടുത്ത ഈ ആഹാരം ഇന്ന രോഗത്തിന് പ്രശ്നമുണ്ടാക്കുന്നതാണ്” എന്ന് ഓരോ അമ്മയ്ക്കും ഒർമ്മയുണ്ടാവും. ആ പനി നിന്നിട്ട് ഏഴാം ദിവസം അതേ ആഹാരം വീണ്ടും കൊടുത്തപ്പോൾ (repeat ചെയ്തപ്പോൾ) വീണ്ടും പനിവന്നു. അപ്പോൾ എന്തോ ഒരു കാരണം അകത്തു കിടപ്പുണ്ട്. അതു ലിവറിലോ, സ്പ്ലീനിലോ, ഉദരത്തിലോ, തൊണ്ടയിലോ, അന്നനാളത്തിനോ, അതുപോലെ എവിടെയെങ്കിലും ഒരു ചെറിയ മുഴ – വിദ്രധി /ഗ്രന്ഥി ഉണ്ടായിട്ടാണ് പനിച്ചത്. അപ്പോൾ തല്ക്കാലം പനിക്കു മാത്രമുള്ള മരുന്നു കൊടുത്താൽ പോരാ. ഈ ഒരു അവസ്ഥയുണ്ടെങ്കിൽ അതിനേറ്റവും പറ്റിയ ഔഷധം പൂവാങ്കുറുന്തിലയാണ്. സഹദേവി എന്ന് സംസ്കൃതത്തിൽ പറയും.
പൂവാങ്കുറുന്തില സമൂലം പിഴിഞ്ഞ നീര് ചെന്നാൽ ശരീരത്തിൽ നീരുകളുണ്ടെങ്കിലും വറ്റിപ്പോകും. മോര് ഒഴിച്ചു കൊടുക്കാം. അരി കഴുകിയ കാടി വെള്ളത്തിൽ കൊടുക്കാം. കഞ്ഞിവെച്ചു കുടിക്കാം. ഇങ്ങനെ മൂന്നിൽ ഏതു രീതിയിലും ചെയ്യാം. പഴയ അമ്മമാർ എളുപ്പത്തിൽ ചെയ്തത് നല്ല പഴനെല്ലിന്റെ പൊടിയരിയുണ്ടാക്കി – നന്നായി വേവുന്ന ഒരുപ്പുഴുക്കൻ കാറ്റാടി നെല്ലിന്റെ അരി – (അതാണ് പണ്ടു ചെയ്തിരുന്ന പ്രയോഗം. ഇന്നു കാറ്റാടി നെല്ലൊന്നും കിട്ടില്ല. ചെമ്പാവു കിട്ടിയാൽത്തന്നെ വലിയ കാര്യമാണ്. അതും പ്രയാസമാണ്. IR – 8 കൊള്ളാം എന്നുമാത്രം.) അതിൽ ഈ പൂവാങ്കുറുനില കിഴികെട്ടിയിട്ട് നല്ലപോലെ കത്തിവെച്ചിട്ട് നല്ല പഴുക്കപ്ലാവിലയിൽ കോരിയങ്ങു കുടിച്ചാൽ രണ്ടു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ വിയർക്കും – ആ ചൂടു കഞ്ഞി ഇറങ്ങുമ്പോഴേയ്ക്ക്. ആ വിയർപ്പിലൂടെ അവന്റെ ത്വക്ക് ഒട്ടേറെ സാധനങ്ങളെ പുറന്തള്ളും. എണ്ണ നല്ലപോലെ തേച്ചു കുളിക്കുമ്പോഴറിയാം നല്ലപോലെ ഉരുണ്ടുരുണ്ട് ഇങ്ങു വരും. അത് അകത്തുള്ള സാധനം നമ്മുടെ രോമകൂപങ്ങളിലൂടെ പുറത്തേയ്ക്കു തള്ളിയതാണ്. വളരെ എളുപ്പത്തിലറിയാം. അതിൽ ഈ മുഴയുടെ സാദ്ധ്യതയായി വികസിക്കാനുള്ള വസ്തുക്കളും പുറത്തേയ്ക്ക് തള്ളിയിട്ടുണ്ടാവും. പെട്ടെന്നു പോവുകയും ചെയ്യും. പൂവാങ്കുറുന്തില വേരരച്ചു കഴിച്ച് ആളു പനിച്ചത് വിധികൊണ്ടോ, ആന്തര വിസ്ഫോടാദികൾ കൊണ്ടോ ആണെങ്കിൽ മലത്തിന്റെ ദുർഗ്ഗന്ധം പറയാവതല്ല. കാരണം ഇതു മുഴുവൻ പുറത്തേയ്ക്ക് പോയതിന്റെയാണ്. ഇതൊക്കെ കൃത്യമായി അന്നത്ത ആളുകൾക്കറിയും. അതുകൊണ്ടാണ് ഇതൊക്കെ ഗൃഹത്തിൽ ചെയ്തിരുന്നത്. ഗൃഹത്തിലേ ഇതു ചെയ്യാൻ പറ്റൂ. ഡോക്ടർമാർക്കും വൈദ്യന്മാർക്കും ഇതു ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല. കാരണം മരുന്നുകൊടുത്തുവിട്ടാൽ അവൻ നേരിട്ട് വീട്ടിലേയ്ക്കാണ് പോകുന്നത്.
അല്ലെങ്കിൽ ഡോക്ടർ കൂടെ പോകണം – അവൻ കക്കൂസിൽ പോകുമ്പോൾ അമ്മയ്ക്കാകുമ്പോൾ ഇത് കണ്ടു പിടിക്കാൻ എളുപ്പമാണ്. ഇതറിയുന്ന ഒരമ്മ വീട്ടിലുണ്ടെങ്കിൽ കാശുപോകില്ല, ഉറപ്പാണ്.
പൂവാങ്കുറുന്തില സമൂലം പിഴിഞ്ഞ നീര് ചെന്നാൽ ശരീരത്തിൽ നീരുകളുണ്ടെങ്കിലും വറ്റിപ്പോകും. പനി പോകും. മോര് ഒഴിച്ചു കൊടുക്കാം. അരി കഴുകിയ കാടി വെള്ളത്തിൽ കൊടുക്കാം. കഞ്ഞിവെച്ചു കുടിക്കാം. ഇങ്ങനെ മൂന്നിൽ ഏതു രീതിയിലും ചെയ്യാം.
3] ചുക്ക്, ദേവതാരം, കൊത്തമല്ലി – കഷായം വെച്ചു കഴിച്ചാൽ പനി പോകും.
കഷായമെന്നു പറയുമ്പോൾ, ഓരോന്നും 20 ഗ്രാം വീതം മൊത്തം 60 ഗ്രാം, 12 ഗ്ലാസ് വെള്ളത്തിൽ വെന്ത്, ഒന്നര ഗ്ലാസ്സാക്കി പിഴിഞ്ഞരിച്ച്, അര ഗ്ലാസ്സുവീതം ദിവസത്തിൽ മൂന്നു നേരത്തായി കഴിക്കുക. ഒരു ഗ്ലാസ്സ് 8 ഔൺസെന്നു കൂട്ടിക്കൊള്ളുക. ഒരു ടംബ്ലർ വെള്ളം എന്നു പറഞ്ഞാൽ 240 ml ഉണ്ടാകും.
ഇനി മുതൽ കഷായം തയ്യാറാക്കണമെന്നു പറഞ്ഞാൽ ഈ അളവാണ്. അതായത് 60 ഗ്രാം ദ്രവ്യങ്ങൾ 12 ഗ്ലാസ് വെള്ളത്തിൽ വെന്ത് ഒന്നര ഗ്ലാസ്സാക്കി പിഴിഞ്ഞരിച്ച് അര ഗ്ലാസുവീതം ഒരു ദിവസം 3 നേരം.
ചുക്ക്, ദേവതാരം, കൊത്തമല്ലി - കഷായം വെച്ചു കഴിച്ചാൽ പനി പോകും.
4] ചുക്ക്, ദേവതാരം, കൊത്തമല്ലി – ഇതിന്റെ കൂടെ കിരിയാത്തു ചേർത്താൽ പകർച്ചപ്പനികളിലും പ്രമേഹാവിർഭാവജ്വരങ്ങളിലും അത്യുത്തമമാണ്. പ്രത്യേകിച്ച് ഗ്ലൂക്കോസ് ടോളറൻസു നഷ്ടപ്പെട്ട യകൃത്തിന്റെ വൈകല്യത്തിൽ അത്യുത്തമമാണ്. ഗ്ലൂക്കോസ് ടോളറൻസ് ലിവറിന്റെ function ആണല്ലോ നമ്മളിലെ ഗ്ലൂക്കോസ് സൂക്ഷിച്ചു വെയ്ക്കുന്നത് ലിവറാണ്. അതു സൂക്ഷിക്കാനുള്ള കഴിവ് ലിവറിനു കുറഞ്ഞാൽ ആദ്യം വർദ്ധിക്കുന്നത് ഈ താപനിലയാണ്. രണ്ടാമതാണ് തല ചുറ്റുന്നതൊക്കെ. ഉടനെ പഞ്ചസാരയുമൊക്കെ കഴിക്കണം. കുറഞ്ഞു പോയാൽ ചിലർക്ക് ക്ഷീണം വരും – ആഹാരം സമയത്തു ചെന്നില്ലെങ്കിൽ. കിരിയാത്തു ചെന്നാലുടനെ അത് ലിവറിനെ ത്വരിപ്പിക്കും. കിരിയാത്തു മാത്രം കഴിച്ചാൽ പോലും അത് യകൃത്തിനെ ത്വരിപ്പിക്കും. അതുകൊണ്ട് കിരിയാത്ത് യകൃത്രോഗങ്ങളിലും പ്രധാനമാണ് – ലിവർ ഡിസീസുകളിൽ. അതിലുപരി മഞ്ഞപ്പിത്തത്തിലും കാമിലയിലും ആത്മാനത്തിലും അമ്ലപിത്തത്തിലും ഇത് ഉത്തമമാണ്. ഇതൊക്കെയാണ് ആ അമ്മമാർ നേരത്തെ കണ്ടെത്തിയത്.
ചുക്ക്, ദേവതാരം, കൊത്തമല്ലി - ഇതിന്റെ കൂടെ കിരിയാത്തു ചേർത്താൽ പകർച്ചപ്പനികളിലും പ്രമേഹാവിർഭാവജ്വരങ്ങളിലും അത്യുത്തമമാണ്.
5] ചുക്കും ദേവതാരവും ചെറുവഴുതിനവേരും കണ്ടകാരിച്ചുണ്ടവേരും കഷായം.
ശ്വാസം മുട്ടൽ വരാൻ തുടങ്ങുന്നതിനുമുമ്പ് ചുറ്റുപാടുകളോടു പെരുമാറുമ്പോഴുള്ള ഓജസ് കുറയുമ്പോൾ (അലർജി എന്നു നിങ്ങളിന്നു പറയുന്ന അവസ്ഥ) ശരീരമൊക്കെ ചൊറിച്ചിൽ വരാൻ പോകുന്നതിനു മുമ്പ് ഒരു ചൂടു ശരീരത്തിനുണ്ടാകും. ഒരു പനികഴിഞ്ഞാണ് ശ്വാസം മുട്ടലിലേയ്ക്ക് കടക്കുക. ഒരു പനി കഴിഞ്ഞാണ് ചൊറിച്ചിലിലേയ്ക്ക് കടക്കുക. ഒരു പനി കഴിഞ്ഞു തന്നെയാണ് തുമ്മലും ഒക്കെ ഉണ്ടാവുക. പനിക്കു ഞാൻ പറയുന്ന മരുന്നുകൾ എല്ലാ പനിക്കും കൊടുക്കാം. മുഖ്യം ഇതാണെന്നേ പറഞ്ഞതിന് അർത്ഥമുള്ളൂ. അത്തരം പനികളിൽ ചുക്കും, ദേവതാരവും, ചെറു വഴുതിനവേരും, കണ്ടകാരിച്ചുണ്ടവേരും – കഷായം. പഞ്ചസാര മേമ്പൊടി.
നാലഞ്ചു ദിവസം കഴിക്കുമ്പോഴേയ്ക്ക് പനി പമ്പകടക്കും.
ക = 1, ഷ = 6, യ= 1. അക്ഷരപ്പെരുക്കം വെച്ചു പറയുമ്പോൾ 161 നേരം കഴിച്ചാൽ പിന്നെ പനി ശാശ്വതമായി മാറി. 161 നേരം വരെ കഴിക്കാമെന്നാണ് പഴയ നിയമം.
ചുക്കും ദേവതാരവും ചെറുവഴുതിനവേരും കണ്ടകാരിച്ചുണ്ടവേരും കഷായം നാലഞ്ചു ദിവസം കഴിക്കുമ്പോഴേയ്ക്ക് പനി പമ്പകടക്കും.
6] പർപ്പടകപ്പുല്ലിന്റെ നീര് പനിക്ക് അത്യുത്തമമാണ്. എവിടെയെങ്കിലും bleed ചെയ്യാൻ തുടങ്ങുന്നതിനുമുമ്പുള്ള പനിക്കാണെങ്കിൽ വളരെ പ്രയോജനപ്രദമാണ്. ചെവിയിൽ നിന്ന് രക്തം വരുന്നതിന്, കണ്ണിൽ നിന്ന് വരുന്നതിന്, മൂക്കിൽ നിന്ന് വരുന്നതിന് ഒക്കെ മുമ്പ് ശരീര താപനില വർദ്ധിക്കും. ആ പനികളിൽ പർപ്പടകപ്പുല്ലു പിഴിഞ്ഞ നീര് കൊടുത്താൽ മതി. വേറൊന്നും ചേർക്കേണ്ട. ഏതുപനിക്കും കൊടുക്കാം. പനി തുടങ്ങുമ്പോഴേ കൊടുക്കാം. പനിതുടങ്ങുമ്പോഴേ തുളസിച്ചായ കൊടുക്കാം. പനി തുടങ്ങുമ്പോഴേ പൂവാങ്കുറുന്തില കൊടുക്കാം. അതിനു പേടിക്കുകയുമൊന്നും വേണ്ടാ. ഈ ഒരെണ്ണത്തിനു പറയുന്നത് പനിക്കെല്ലാം ഉപയോഗിക്കാം (വയലിലൊക്കെ പടർന്നു കിടക്കുന്ന ചെറിയ മണിക്കായ് പോലെയുള്ള കായുള്ളതാണ് പർപ്പിടകപ്പുല്ല്). ആദ്യം ഇതിന്റെ ഒറിജിനൽ ചെടികളൊക്കെ കണ്ടുപഠിക്കണം. ഇല്ലെങ്കിൽ കണ്ടതൊക്കെ പറിച്ച് കഷായം വെയ്ക്കാനിടയാകും. നാലുതവണ മരുന്നുകൾ എന്തൊക്കെയെന്നു താല്പര്യത്തോടെ ആകൃതിയിൽ നോക്കി പഠിച്ചാൽത്തന്നെ രോഗം പോകും. രാവിലെ എണീറ്റ് ഒരു നിലംപരണ്ട കണ്ടാൽത്തന്നെ പകുതി രോഗം പോകും. വീട്ടുമുറ്റത്ത് ധാരാളം മുക്കുറ്റി പൂത്തു നില്ക്കുന്നതു കണ്ടാൽ എന്തൊരു ഐശ്വര്യമുള്ള കാഴ്ചയാണത്. വേറൊന്നും വേണ്ടാ, ആ മുക്കുറ്റി മഞ്ഞപൂവുമായി പൂത്തു നില്ക്കുന്നതു കണ്ടാൽ മതി. കണ്ണിന് വളരെ ആനന്ദകരമായ കാഴ്ചയാണ്. ഇന്ന് അതൊക്കെ പറിച്ചുകളഞ്ഞിട്ട് ഇറ്റാലിയൻ പുല്ലുപിടിപ്പിക്കും. അതുകൊണ്ട് ആദ്യം ചെടിയൊക്കെ കണ്ടുപഠിക്കുക – നൂറ് പേര് ഇതൊക്കെ കണ്ടു പഠിച്ച് രോഗമില്ലാതെ നടക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ബാക്കിയുള്ളവരും തീരുമാനിക്കും : “ഇതു കൊള്ളാമല്ലോ, നമുക്കും പറ്റുമെന്ന്” – അങ്ങനെയാണ് ഇതിലേക്കൊക്കെ ആളുകൾ വന്നിരുന്നത്. ഇതൊക്കെ അതീവ രസമായി എടുക്കുക.
പർപ്പടകപ്പുല്ലിന്റെ നീര് പനിക്ക് അത്യുത്തമമാണ്.
തുടരും..
ārōgyajīvanaṁ 