കറ്റാര്വാഴ, ഇഞ്ചി, വെളുത്തുള്ളി, ചെറുനാരങ്ങ – നാലിന്റെയും നീര് ഓരോ സ്പൂണ് വീതം ചേര്ത്തു കഴിക്കുന്നത് ഹൃദയത്തിലെ ബ്ലോക്കുകളെ ശമിപ്പിക്കും.
കറ്റാര്വാഴ, ഇഞ്ചി, വെളുത്തുള്ളി, ചെറുനാരങ്ങ – നാലിന്റെയും നീര് തെങ്ങിന്കള്ളില് നിന്നും ഉണ്ടാക്കിയ വിനാഗിരി ചേര്ത്ത് വറ്റിച്ച് ലേഹ്യമാക്കിയും ഉപയോഗിക്കാം.
സഹസ്രാബ്ദങ്ങളായി അനേകവ്യാധികള്ക്ക് നേരിട്ടുള്ള പരിഹാരമായും ആയുര്വേദ ഔഷധങ്ങളുടെ ഘടകമായും അനന്യസാധാരണമായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്ന ഔഷധവൃക്ഷം ആണ് ആര്യവേപ്പ്. ആര്യവേപ്പിന്റെ വേര്, തൊലി, കറ, പൂവ്, ഇല, കുരു, എണ്ണ – എല്ലാം ഔഷധഗുണമുള്ളവയാണ്. ഭാരതത്തില് വേപ്പ് മരം കാണപ്പെടാത്ത പ്രദേശങ്ങള് വളരെ ചുരുക്കമാണെന്നു തന്നെ പറയാം. AZADIRACHTA INDICA എന്ന സസ്യശാസ്ത്രനാമത്തില് അറിയപ്പെടുന്ന, ആയുര്വേദഗ്രന്ഥങ്ങള് നിംബ എന്ന് സംസ്കൃതഭാഷയില് വിവക്ഷിക്കുന്ന സസ്യമാണ് ആര്യവേപ്പ്. ഇത് കൂടാതെ മഹാനിംബ, കൃഷ്ണനിംബ എന്ന് വേറെ രണ്ടു തരം വേപ്പുകളെക്കുറിച്ച് അഭിധാനമജ്ഞരി പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്. മലയാളത്തില് യഥാക്രമം ഇവ മലവേപ്പ്, കറിവേപ്പ് എന്നിങ്ങനെ അറിയപ്പെടുന്നു.
വേപ്പിന്റെ ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ച് “ഗുണപാഠം” ഇപ്രകാരം പറയുന്നു:
“വേപ്പിന്റെ തൊലി കച്ചുളളു ശീതമാകയുമുണ്ടത് കൃമികുഷ്ഠവിഷം പിത്തം നാശയേത് ദീപനം ഹിതം അത്യുഷ്ണമല്ല വേപ്പെണ്ണ കച്ചിട്ടുള്ള രസം പരം ധാതുക്കളെ കെടുപ്പിക്കും സന്നിപാതത്തിനും ഗുണം വാതം കുഷ്ഠം കൃമികഫം വ്രണങ്ങള്ക്കും ഗുണം തുലോം”
1] വേപ്പിന്റെ തണ്ട് പല്ല് തേക്കാന് ഉപയോഗിക്കുന്ന പതിവ് ഇന്ത്യയില് പല ഭാഗത്തും ഉണ്ടായിരുന്നു. വായ്നാറ്റം അകറ്റാന് ഉത്തമമായ ഒരു മാര്ഗ്ഗമാണ് ഇത്. വ്യാവസായികമായി വിപണനം ചെയ്യപ്പെടുന്ന പല ടൂത്ത് പേസ്റ്റ്, പല്പ്പൊടി ഉത്പന്നങ്ങളില് വേപ്പ് ഒരു പ്രധാനഘടകമാണ്.
[ഇല]
വേപ്പിലയുടെ ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ച് “ഭാവപ്രകാശം” ഇങ്ങനെ പറയുന്നു:
2] ഏഴ് ആര്യവേപ്പിലയോടൊപ്പം, ഏഴ് കൊത്തമല്ലിയും ഒരു ചെറിയ കഷണം പച്ചമഞ്ഞളും അരച്ച് കഴിച്ചാല് നെഞ്ചെരിച്ചില് ശമിക്കും. വയറ്റിലെ അള്സര് മാറാനും ഇത് സഹായകമാണ്.
3] വേപ്പിലനീര് കഴിച്ചാല് കാമില (മഞ്ഞപ്പിത്തം) ശമിക്കും. ഹെപ്പറ്റൈറ്റിസ് എ, ബി, സി – മൂന്നിലും വേപ്പിലയുടെ സ്വരസം ഗുണം ചെയ്യും.
4] വേപ്പിലനീര് അരച്ചു നിത്യം സേവിക്കുന്ന പതിവ് വനവാസികളായ താപസരുടെ ഇടയില് ഉണ്ടായിരുന്നു. “നിംബകല്പ്പം” സേവിക്കുന്നതു വഴി തേളിന്റെയും പാമ്പിന്റെയും വിഷം ബാധിക്കില്ല.
5] വിഷജന്തുക്കലുടെ ദംശനം ഏറ്റാല് വേപ്പിലയും പച്ചമഞ്ഞളും ചേര്ത്തരച്ചു കടിവായില് പുരട്ടിയാല് വിഷം ശമിക്കും. ഈ ലേപം ചൊറി, ചിരങ്ങ് പോലെയുള്ള ത്വക്-രോഗങ്ങളിലും ഫലപ്രദമാണ്.
6] ആര്യവേപ്പിലയും പച്ചമഞ്ഞളും സമം എടുത്ത് അരച്ച് നെല്ലിക്കാവലുപ്പത്തിലുരുട്ടി വെറും വയറ്റില് കഴിക്കുന്നത് സോറിയാസിസ് അടക്കമുള്ള മിക്ക ത്വക്-രോഗങ്ങള്ക്കും ശമനമേകും.
7] തീപ്പൊള്ളല് ഏറ്റാല് വേപ്പില നന്നായി അരച്ചു പുരട്ടുന്നത് ശമനത്തിനു നല്ലതാണ്.
8] വേപ്പിലയുടെ സ്വരസം (10 മില്ലി വരെ) സമം തേന് ചേര്ത്ത് മൂന്നുനാലു ദിവസം രാവിലെയും വൈകിട്ടും കഴിച്ചാല് വയറ്റിലെ കൃമിബാധ ശമിക്കും. കാമിലയിലും ഈ പ്രയോഗം ഫലപ്രദം. മലവേപ്പും ആര്യവേപ്പും ഒരുപോലെ ഗുണപ്രദം.
9] വസൂരി ഇന്ന് അന്യമാണ്. വസൂരി ബാധിച്ചാല് വേപ്പിന്റെ ഇല അരച്ചു പുരട്ടുന്നത് ഫലപ്രദം. ആതുരനെ വേപ്പില വിരിച്ച കിടക്കയില് കിടത്തുകയും, വേപ്പില കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ വിശറി കൊണ്ട് വീശുകയും ചെയ്യുന്നത് നന്ന്. ചിക്കന്പോക്സ് പോലെയുള്ള രോഗങ്ങള്ക്ക് ഈ പ്രയോഗം കൊണ്ട് ശമനം കിട്ടും.
10] വേപ്പില, പടവലം, എള്ള്, നെല്ലിക്ക – ഇവയുടെ കഷായം നിത്യം കണ്ണില് ഒഴിക്കുന്നത് തിമിരം വളരാതിരിക്കാന് നന്ന്.
11] ത്വക്-രോഗങ്ങളില് വേപ്പിലയും പച്ചമഞ്ഞളും ചൂടുവെള്ളത്തില് അരച്ച് പുരട്ടി കുളിക്കുന്നത് അത്യന്തം ഫലപ്രദമാണ്. പല ത്വക്-രോഗങ്ങളും ഈ പ്രയോഗം ഒന്നുകൊണ്ടു മാത്രം ശമിക്കും.
12] വേപ്പില, കര്പ്പൂരം, കായം, ശര്ക്കര – നാലും സമം ചേര്ത്ത് ഉണ്ടാക്കിയ ഗുളിക നിത്യം അത്താഴശേഷം കഴിക്കുന്നത് സാംക്രമികരോഗങ്ങള് ബാധിക്കാതിരിക്കാന് സഹായകമാണ്.
16] വേപ്പിന്കുരു കഞ്ഞുണ്ണിനീരിലും, വേങ്ങാക്കാതല്ക്കഷായത്തിലും ഏഴു തവണ ഭാവന ചെയ്ത്, എണ്ണയെടുത്ത് നിത്യം നസ്യം ചെയ്യുകയും, പാല് ചേര്ത്ത് ചോറ് കഴിക്കുകയും ചെയ്താല് നരച്ച രോമങ്ങള് കറുക്കും, മുടി കിളിര്ക്കും.
18] വേപ്പിന്കുരുവില് നിന്നെടുക്കുന്ന എണ്ണ – വേപ്പെണ്ണ – പുരട്ടി പോക്കുവെയില് കൊള്ളിക്കുന്നത് ബാലകര്ക്ക് ആരോഗ്യമുണ്ടാകാന് സഹായകമാണ്.
19] മുറിവുണ്ടായാല് ഉടനെ വേപ്പെണ്ണ പുരട്ടുന്നത് ടെറ്റനസ് ബാധ തടയും.
20] വ്രണങ്ങളില് വേപ്പെണ്ണ പുരട്ടിയാല് അവ വടു ഇല്ലാതെ ഉണങ്ങും.
21] സകല ത്വക്-രോഗങ്ങളിലും വേപ്പെണ്ണ ഉള്ളില് കഴിക്കുന്നത് ശമനദായകമാണ്. അഞ്ചു തുള്ളി വരെ പാലില് കഴിക്കാം. സോറിയാസിസ് ബാധയില് ഫലപ്രദമാണെന്ന് വൈദ്യമതം.
22] പ്രമേഹത്തില് വേപ്പെണ്ണ അഞ്ചു തുള്ളി വരെ പാലില് ചേര്ത്തു കഴിക്കുന്നത് അതീവഫലപ്രദമാണ്.
23] വ്യാവസായികമായി ജൈവകീടനാശിനികളും, ഔഷധസോപ്പുകളും നിര്മ്മിക്കാന് വേപ്പെണ്ണ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു.
24] തെങ്ങിന് ഉണ്ടാകുന്ന മണ്ഡരിബാധ ശമിപ്പിക്കാനുള്ള കഴിവ് വേപ്പെണ്ണയ്ക്ക് ഉണ്ട്.
[തൊലി ¦ പട്ട]
25] വേപ്പിന്റെ തൊലി കഷായം വെച്ച് അതില് ചേര്ക്കുരു ശുദ്ധി ചൂര്ണ്ണം മേല്പ്പൊടി ചേര്ത്തു കഴിക്കുന്നത് രക്താര്ബുദത്തെ ശമിപ്പിക്കും എന്ന് അനുഭവസാക്ഷ്യം.
26] വേപ്പിന്റെ തോലും വാല്മുളകും ചേര്ത്തു കഷായം വെച്ചു കഴിച്ചാല് സന്ധിവാതം മൂലമുള്ള വേദനയും നീരും ഉടനടി ശമിക്കും.
[പലവക]
27] വേപ്പിന്റെ ചിനപ്പ് ¦ തളിര് ശ്വസനേന്ദ്രിയങ്ങളെ ബാധിക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങളില് അതീവഫലപ്രദമാണ്. ബ്രോങ്കൈറ്റിസ്, കാസം എന്നിവയില് വേപ്പിന്റെ തളിര് കഷായം വെച്ച് കഴിച്ചാല് ശമിക്കും.
30] വേപ്പിന് ശരീരത്തിലെ ഗ്ലൂക്കോസ് ലെവല് കുറയ്ക്കാന് കഴിവുള്ളതു കൊണ്ട് ഉപവാസസമയങ്ങളില് വേപ്പ് കഴിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചു വേണം.
31] പ്രമേഹരോഗികള് വേപ്പ് ഉപയോഗിക്കുന്നത് വൈദ്യനിര്ദ്ദേശമനുസരിച്ചു മാത്രം വേണം. രക്തത്തിലെ ഗ്ലൂക്കോസ് ലെവല് നിരീക്ഷിക്കെണ്ടതും അത്യാവശ്യം.
32] കുട്ടികള്, ഗര്ഭിണികള്, മുലയൂട്ടുന്ന അമ്മമാര് വൈദ്യനിര്ദ്ദേശമനുസരിച്ച് മാത്രം വേപ്പ് ഉപയോഗിക്കണം.
33] വേപ്പെണ്ണ കണ്ണില് വീണാല് നീറ്റല് ഉണ്ടാകാം, ആകയാല് തലയില് പുരട്ടുന്നത് വളരെ ശ്രദ്ധിച്ചു വേണം.
34] അമിതമായി ഉപയോഗിക്കരുത്. ഹൃദയത്തിന് അത്ര നല്ലതല്ല.
[കുറിപ്പ്]
ഈ ലേഖനം സ്വയം ചികിത്സയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനുള്ളതല്ല. സ്വയം ചികിത്സ സ്വന്തം ഉത്തരവാദിത്തത്തില് മാത്രം നടത്തുക. കൃതഹസ്തരായ വൈദ്യന്മാരുടെ ഉപദേശാനുസാരം മാത്രം ഔഷധങ്ങള് കഴിക്കുക.
1] തേങ്ങയുടെ തൊണ്ട് ഇടിച്ചുപിഴിഞ്ഞെടുത്ത നീര് കഴിച്ചാല് പുളിച്ചുതികട്ടല് ശമിക്കും
2] കരിക്കിന് വെള്ളം (ഇളനീര്) പുളിച്ചുതികട്ടലിന് നല്ലതാണ്
3] ചകിരിയില് നിന്ന് ഉണ്ടാക്കുന്ന ലവണം പുളിച്ചുതികട്ടിലിന് അത്യുത്തമമാണ്. ചകിരി കരിച്ച്, ചാരം വെള്ളത്തില് കലക്കി, ഊറ്റിയെടുത്ത് ഉണക്കിയാല് കിട്ടുന്ന പൊടി അരിമണി വലുപ്പം ദിവസം മൂന്നോ നാലോ നേരം കഴിച്ച് അനുപാനമായി പാല് കുടിച്ചാല് പുളിച്ചുതികട്ടല് പെട്ടന്ന് ശമിക്കും.
ആയുര്വേദത്തിന്റെ പ്രമാണഗ്രന്ഥങ്ങളില് ആര്യവേപ്പിന്റെ ഗുണങ്ങള് ഇപ്രകാരം രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു:
1] ഗുണപാഠം
വേപ്പിന്റെ തൊലി കച്ചുളളു ശീതമാകയുമുണ്ടത്
കൃമികുഷ്ഠവിഷം പിത്തം നാശയേത് ദീപനം ഹിതം
അത്യുഷ്ണമല്ല വേപ്പെണ്ണ കച്ചിട്ടുള്ള രസം പരം
ധാതുക്കളെ കെടുപ്പിക്കും സന്നിപാതത്തിനും ഗുണം
വാതം കുഷ്ഠം കൃമികഫം വ്രണങ്ങള്ക്കും ഗുണം തുലോം
ആരോഗ്യം കാംക്ഷിക്കുന്നവര് ആഹാരരീതിയില് പത്ത് അടിസ്ഥാനതത്വങ്ങള് പാലിക്കേണ്ടതുണ്ട് എന്ന് ആയുര്വേദദീപികാകാരന്റെ മതം.
1] ആഹാരം ചൂടുള്ളതാവണം
2] ആഹാരം സ്നിഗ്ദ്ധതയുള്ളതാവണം
3] ആഹാരം ശരിയായ അളവില് മാത്രം കഴിക്കണം
4] ഒരു നേരം കഴിച്ച ആഹാരം ദഹിച്ചതിനു ശേഷം മാത്രമേ അടുത്ത ആഹാരം കഴിക്കാവൂ.
5] വിരുദ്ധവീര്യങ്ങളുള്ള ആഹാരസാധനങ്ങള് ഒരുമിച്ചു കഴിക്കരുത്
6] സന്തോഷപ്രദമായ സ്ഥലത്ത് ആവശ്യമുള്ള ഉപകരണങ്ങള് ഉപയോഗിച്ചു വേണം ആഹാരം കഴിക്കേണ്ടത്.
7] അതിവേഗം ആഹാരം കഴിക്കരുത്
8] വളരെ പതുക്കെ ആഹാരം കഴിക്കരുത്
9] ആഹാരം കഴിക്കുമ്പോള് സംസാരിക്കുകയും ചിരിക്കുകയും മറ്റും ചെയ്യാന് പാടില്ല
10] ശരീരഘടനയ്ക്കും മാനസികഅവസ്ഥയ്ക്കും അനുയോജ്യമായ ആഹാരം മാത്രമേ കഴിക്കാന് പാടുള്ളൂ.